Dünya ve Leyla Şiiri - Latif Gökdağ

Ey dünya! Geç otur karşıma
Blöf değil son teklifimdir sana
Bende kalsın çocukluğum
Belki biraz da gençlik çağı
Sol cebimde renkli bilyeler
Sağ elimde gazoz kapağı
Bırak bende kalsın ey dünya
Anamdan yediğim İlk dayağı

Damda yatak,yamaçta oğlağım
Çınar dalında durur salıncağım
Kara kazan kurulur, altında odun
Çimerken gözlerimi yakar sabun
Kül içine gömerdim patatesi soğanı
Söylensem, anam kafama indirirdi tası
Bırak bende kalsın ey dünya
Babamın yaptığı ilk kabuktan araba

Mavi önlük, beyaz yaka
Tam köşe, arka sıra
Tık tık tık, kapı açıldı
Babasıyla gelmiş Leyla
Bence uzatmayalım ey dünya
Bende kalsın ilkokul yıllarım
Kokulu silgi,kuru boyalarım
"Öğretmenim öğretmenim,
"Latif arkadaşımın eli kanıyor"
Farkında değil misin Leyla?
Yüreğim kanıyor aslında
Yağmur,sen ve akasya
Mavi kurdele sana çok yakışıyor
İnceden inceye yanığım ben sana