Dünya ve insan Şiiri - Jale Özdemir

Dünya koca bir handır
Gelir ve geçeriz kimimiz
Fakir kimi zenğin gönlü
Zengin merhameti
İnsanlığı zenginliği
Bu işte insan tüm
Duyguları insanı oluşu

Zenginlik kabimin özlemesi
Sevmesi hasreti merhameti
Şevkati iyiliği sesiz sakin
Sukuneti sevdası aşkı iyi
Kalbinin güzel görmesi
Güzel yaşaması yaşatması

İnsanın fakirligi kalbi taş
Aklı kötü gönlü merhametsiz
İnsanlık hisleri yok olmuş
Demektir insan olmanın
Vasıflarını yitirmiş insanları hiç
Anlamıyorum Hiç de anlmadım.

Güzelikler varken aşk şiirleri
Yaılır acı şiirleri yazılır güler
Kuşlar atlar bulutlar yazılır
Çiçek böcek güzel pembe
Hayatlar da resim çektirdiğinde
Gülümsersin içinde ne acılar
Var ne hüzünler barındırır
Ama göstermezsiniz hayat
Onun gibi insansın.

Yaşam böyle inişleri çıkışları var
İnsanlık insan olmak çok zor
Da insan olmayı başara bilmek
En önemli erdem insansın
Aşkın en derininde olursun
Narında yanarsın da kimse bilmez
Yaşamak yaşaya bilmeyi
Anlamadım bir çok düşünceler
Taşıyor düşünüyorsun da çözemiyorsun insanları.