Dünyaya bak dünyaya, neye döndü şu dünya,
İnsan girdi içine, sanki bâki han yaptı,
Böbürlendi, kasıldı, makam, para şu ün ya,
Yedi içti,mal kaptı, murdar kabı can yaptı.
İpek için bir böcek, tırtıl oldu değişti,
Kelebek oldu tırtıl, uçmak için gelişti,
İpekten ev dokudu, buna yuvam; demişti,
Ne çare insan kaptı, onu tene can yaptı.
Deve, sığır ve koyun, yavrusuna süt yaptı,
Memelerde sakladı, sanki rızka dolaptı,
Şifa için devâ mış, hatta belki bir haptı,
Onu da insan kaptı, bunu cana can yaptı.
Mide ile bu dili, insanlara kim taktı?
Rızkı rızık olarak, dünyaya kim bıraktı?
Nimet veren O Zatın, maksadı hamd almaktı,
Onu kansızlar kaptı, kansız kana can yaptı.
Elbet dünya hayatı, geçici bir hayattı,
Şükürsüz nankör insan, nimete tekme attı,
Hak hukuk demedi, harama haram kattı,
Beden canı da kaptı, fani kaba can yaptı.
Kocaeli
28.04.2011
Kayıt Tarihi : 28.4.2011 19:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Recep Uslu
kutlarım
namık cem
========================================
** YANITLANAN MESAJ ********************
========================================
Gönderen: Mubin-Kitap
Alan: Can Yoldaş
TÜM YORUMLAR (15)