Dünya ve Ben Şiiri - Necmi Bayram

Dünyayı itmeye çalışıyorum…
Bir damlacık beynim ile…
Yuvarlıyorum onu,yuvarlıyorum emeksiz,
Kanarak deliliğime.

Her gün ayaklarımla çiğniyorum…
Tırnaklarımla didiyorum,
Ben sinirlendikçe o da dönüyor,
Alıp onu kucağıma kırmak istiyorum
Beynimdeki ampul birden sönüyor…

Ama o yine dönüyor, öğütüyor sinsice,
Benim için de yarılacak bir tarafı,gizlice
Alacak yutacak beni o nice…
Unutacak zararımı serseri;
Mikrop olup sineceğim bağrına,
Hasta edeceğim onu sessizce.