Dünya Üstü Şiiri - Ali Gülsoy Göreleli

Ayaklarım yürür müydü
Gidilecek yol olmasa
Ağaçlarım büyür müydü
Yeşerecek dal olmasa

Her gün yeniden doğuyor
Yaz ısınıp kış donuyor
Arı çiçeğe konuyor
Ne yapardı bal olmasa

Yaradan güzel yaratmış
Kendi sevgisinden katmış
Biz insanı başka tatmış
Sever miydi kul olmasa

Ne olursan ol gel demiş
Yaradan ı gel bul demiş
O Mevlana gönül demiş
Söyler miydi dil olmasa

Yunus benzer bir bülbüle
Allah için bakar güle
Gezer miydi dilden dile
Yana yana kül olmasa

İşte öyle dünya üstü
Çok sevgili Allah dostu
Ne insanlar nere koştu
Aşkı güzel hal olmasa