Dünya tüneli Şiiri - Salih Yıldız

Bir tünele girdim, sonu görünmez
Önümde neler var, bilemiyorum.
Orada delilsiz yolda yürünmez
Işık görmeyince, gülemiyorum.

Kimisine uzun, kimine kısa
Herkeste merak var, herkeste tasa
Ahırı imtihan, buyurur yasa
Ölmek istesem de, ölemiyorum.

Neticesi meçhul, gidemem hazla
Kabul ederler mi? Cümbüşle sazla
Korkum çok ümidim, ondanda fazla
Gözyaşım sel gibi, silemiyorum.

Güneş, ay yok or-da, nur feyiz lazım
Elektrik geçmez, faydasız gazım
Anama babama, yaptığım nazım
Ümit vermez asla, melemiyorum.

Bu tünelden çıkmak maharet ister
Gönül kafesinde taharet ister
Rabbim cümle arzu edene göster
Garibiyim başka dilemiyorum…