Dünya Toz Pembe Bulutlarsa Pamukşekerden Şiiri

Nuray Utar

ŞİİR

TAKİPÇİ

Dünya Toz Pembe Bulutlarsa Pamukşekerden

Ölmedim sevdiğim yaşıyorum!
Her güne, benden bana kalan, kırıntılarla başlıyorum.
Hala nefes alıyorum. Bazen derince içime çekiyorum.
Doğduğumda aldığım ilk tokatla öğrenmişim, şimdi niye bırakayım'ki? !
Her sabah yine aynaya bakıyorum.
Gördüklerim senin kadar tatlı olmasada,
Yalancı yüzüne gülümser gibi gülümsüyorum.

Tamamını Oku

Nuray Utar 11.05.2010 - 09:40
Hepinize göstermiş olduğunuz ilgiden öteri tşk.ederim
Saygılarımla
Perikızı :)
0

0
Cevap Yaz

Erdal Sayıl 04.05.2010 - 05:22
çok güzel,çok sevdim,gerçekten..kutlarım...sevgi ve selamlarımla...
0

0
Cevap Yaz

Mübeyyen Sarnıç 29.04.2010 - 07:44
Bukadar usta olduğunu bilseydim senin,
Babamın uyuyamadığım gecelerde, anlattığı hikayelerden isterdim.
Pamuk prenses ile yedi cücelerden, Karga ile Tilkiden, Çizmeli Kediden..
Sonra yalan söyleyince burnu uzayan, odun kafa Pinokyo'dan!
Sahi; Kedilerle, Köpekler konuşuyorlarmı biz uyurken?
Dünya toz pembe, bulutlarsa pamukşekerden.
Aşk denilen bu oyunda, ya ben fazla çocuktum,
Yada sen akan zamana uyup, yalan dünyaya utulmuşsun.
...ne kadar içten ve samimi bir anlatım... çok beğendim,kaleminiz daim olsun,hep yazın :)
0

0
Cevap Yaz