Herkes yabancı olmuş, doğduğum mekan bile,
Diğeşmiş bütün dünya, özlediğim sılam bile.
Nasıl değişimdir bu,yetişip önleyemedim
Dünya tersine dönmüş,ana baba bir kardeş bile.
Tanımıyorum artık bumudur arta kalan,
Maziyi birbir yad edip,bumudur ondan artan,
Tanınmıyor ahbablar,nerde eski mutluluklar,
Dünya tersine dönmüş,çok sevilen canan bile,
Fermanınmıdır ey Rabbim,Emri İlahinmi bu,
Emrinse boynumuz ince kıl kadar yok hükmümüz,
Milyarlarca hamdüssena isyanıma tövbeler,
Dünya tersine dönmüş,taatle isyan bile,
Uzadı bütün yollar kalmadı bedende derman,
Sızlıyor tüm uzuvlar,geldi ecele ferman,
Bir çiçektik çöplükte,gonca olmadan solduk,
Dünya tersine dönmüş ram olunan yaşam bile.
Taşımıyor bedenimi bana ait bacaklar,
Kırılıyor birer birer dayanılan asalar,
Bekliyorum umutla, ne zaman alacaklar,
Dünya tersine dönmüş,kaçınılan ecel bile.
01.07.1994
İsmail Recep NurKayıt Tarihi : 7.4.2010 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Recep Nur](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/07/dunya-tersine-donmus-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!