Pencerenden bir gül attığın zaman
Işıkla dolacak kalbimin içi.
Geçiyorum mevsim gibi kapından,
Gözlerimde bulut, saçlarımda çığla.
Rüzgârla savrulan adını duydum,
Kaldırımlarda ezilmiş bir hece gibi.
Zamanı bekledim, sensizliği yuttum,
Kendimden geçerek geldim gibi...
Sığamadım hiçbir şiirin kalıbına,
Bir resimde yarım kaldı suretin.
Ne bir selam, ne bir veda.
Uzatma dünya sürgünümü benim.
Kayıt Tarihi : 28.12.2025 03:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!