Dünya Sürgünü Şiiri - Muhammed Türe

Bezm-i evvelden alıp yol sırta bin gam vurmuşuz
Nûr-i Ahmed'den bu bezme mühr-i Âdem vurmuşuz

Sırça köşkten düştük elbet şol harâbe âleme
Ol sebebden neş'eye biz seyf-i mâtem vurmuşuz

Gülle-i firkat cihâne biz gelirken hışm ile
Heybe-i hicrân yüküyle darb-ı akdâm vurmuşuz

Böylece aksın felekde hapsimiz bitsin deyu
Sür'atin hızlandırıp da yevme eyyâm vurmuşuz

Dört dönerken zeyn-i şeytân cezbesiyle mâsivâ
Hükm-i Hak'dan alnına bin türlü ahkâm vurmuşuz

Yetmemiş söz söylemek vechi çamurlu aynaya
Parmak ile ol necîse sell-i aklâm vurmuşuz

Çün ki evvelden yüzünde dertli bir "âh" ketb idi
Arasın açıp dü harfin nakş-i çift lâm vurmuşuz

Hilmiyâ asla kibirlenme tevâzuyla yürü
Mürğ-i tâvûs ettiğinde arz-ı endâm vurmuşuz

Hilmî

Vezin: fâilâtün/fâilâtün/fâilâtün/fâilün