Akrep çarmıha germişti yelkovanı,
Zaman geçmiyordu.
Kanser olmuştu lâhza,
Güneş zaten yoktu.
Soğuktu her mevsim.
Ay savuran dalgalarda açmıştım yelkenimi,
Bir beşinci mevsim arıyor;
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
