Bir elinde valizin, bir elinde kamera,
Hiç durmadan gezersin, nedir gayen be seyyah?
Kâh binersin gemiye kâh binersin hımar’a,
Onca yıllık seyirden, nedir payen de; seyyah?
Ne anlattı fehimine, onca resim, manzara?
Dolaştığın illerde, neler çarptı enzar’a?
Etmediysen hiç dikkat, şunca ikaz, inzar’a,
Bence gezmen boşuna, şu dünyayı a, seyyah!
Yer altından fışkıran, kalıntılar ne diyor?
Kulak veren akile, çok nasihat ediyor!
Demek azgın bağiler, diyetini ödüyor!
Korkuyorsan helakten, asi olma be seyyah!
Niye batmış yerlere, onca eşsiz saltanat?
Celp eylemiş gadabı, zirve yapan çok sanat?
Yerle yeksan baksana, modern(!) Uzza, Lat, Menat!
Alıp dersi onlardan, anlat bize ya seyyah!
Gördün elbet çok yerde, haz ehlinin sonunu!
İbret alıp sonlardan, gerçekçi kıl konunu!
Dinlenmezse bir yerde, şayet Hakkın kanunu,
Asilere bu sonlar, layık olur be seyyah!
Tefekkürü esas tut, ettiğinde temaşa!
Arifane et nazar, nebat, eşcar ve taşa!
Dolaştırma gözünü, mal misali sen hâşâ!
Yoksa ömrün boş yere, geçer gider be seyyah!
Cihat ŞAHİN
15.01.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 15.1.2011 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)