Dünya Seyyahı Rabbini Arıyor!

Bizim seyyah gezmeye,”devam” deyip yürüdü
Yeryüzünde deliller, fazlasıyla var idi.
Mademki lazım ona; tahkiki, tam bir iman,
Ne kadar bürhan bulsa, imanına kar idi.

Bir oğlakla bir deve, gidiyordu yan yana,
Gayet garip fikirler, verdiler bu insana.
Şu oğlağa; ”ıh”desem, mümkün değil ıhması!
“Ih” desem ıhar deve, mutlaka garip bana.

Sultanmıyım arzda ben, her şey bana musahhar?
Ben’ki aciz bir kulum, ne kadirim ne sehhar!
Canlı cansız her mahlûk, niye bana tazimde?
Demek ki bunu yapan, Rabbim olan o kahhar!

Cirmi küçük olsada, insan mühim bir varlık!
Şu görünen keyfiyet, büyük bir hükümdarlık.
Krallar gibi yaşar, aciz miskin bir insan!
Her arzusu yapılır, yok başında bir darlık.

Yağ istese yağ gelir, bal istese bal hazır!
Büyük küçük her mahlûk, her an emre muntazır.
Beşeri güçle olmaz, böyle müthiş saltanat!
Demek’ki yaptıran güç, her yerde hazır nazır!

Kimini asarda yer, kimini keserde yer!
Kiminden yahni yapar, kimini mangalda yer.
Kimseye hesap vermez, parası varsa eğer,
Birazcık sual etsen,”eh canım istedi”der.

Varlıklar mümkün değil, tanımaz şu beşeri!
Korkmazlar asla insten, cüzidir çünkü şerri.
Öyleyse; durum farklı, teshirde bir sır vardır!
Yoksa o titretemez, gücüyle koca yeri!

Anladım, mülkü bana, Allahtır teshir eden!
Bu garip sultanlığa, sadece odur neden.
Elzemdir; minnet şükür, elbette yalnız ona!
Cezaya müstahaktır, O Rabbe isyan eden.

17.10.2007-İzmir-