DÜNYA OYUNDAN İBARET
doğarken ağladım
yine de güldü yüzler
okur yazar değildim
doğaçlamaydı
bütün sözler
oyunlarla geçirdim
çocukluk çağımı
sesim doldurdu
evimi sokağımı
ben ki
koca bir sahnede
küçük bir afacan
tükenmez bir enerji
ve
heyecan
yaşım on yedi oldu
derken
hayat çok güzel
sevilip severken
aşka düştüm
mecnun oldum
kerem oldum
hasta düştüm
sefil oldum
verem oldum
yandım aşkın narına
taşıdım ölümsüz aşkları
dünden bugüne
ve
yarına
bazen cimriydim
bazen bonkör
yani rol yapmakta
ustaydım
neşeli bir komediydim
trajik bir hastaydım
kraldım
bolluk içinde yüzen
zalimdim
mazlumları ezen
ve
yaşım kemale erince
ellisini aşıp torunumu görünce
gözü toprakta olan
bir dede
ve
bir nine
ölümüm ağlattı
dostlarımı yine
ve
kapandı şimdilik
tiyatronun son perdesi
yeniden çınlattı etrafı
bir çocuğun sesi
hayat oyundan ibaret
tekerrür eder
dünya bu
böyle gelmiş böyle gider.
Veli AKÇA
Kayıt Tarihi : 25.2.2018 05:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!