Dünya ölüyor Şiiri - Erhan Ünlü

Öylesine acımasızlaştı ki insan
Güllere koşarken
Ayak altında ezikleri
Papatyaları görmediler
Hissetmediller .
Yaşamın bütün dallarını kırdılar
Kopardılar yaşamın umutlarını
Çocukların düşlerini çaldılar
Çamurdan oyuncaklarını kırdılar
Vurdular gökteki kuşu ,
Artık insanlar
Etkilemiyor beni.
Güzellikler kirletildi
Dünya yara almış
Tuzlu kokuyor.
Güneşi vurdular
Yıldızları topladılar günümüzde
Yaşamın bütün dallarını kırdılar
Geriye ne varsa
Ölüyor - öldürüyorlar .
Yavaş yavaş ölüyoruz
Ölümü ektiler dünyaya.
Yaşamın mevsimsiz zamanlarında
Ne varsa
Yakıldı , küle döndü
Yıkıldı talan edildi
Yaşam karardı bir kere !
Aydınlanması mümkün mü ?
Güçlü zayıf ezdi
Haksız haklıyı vurdu
Duymadılar
Duymak nedir bilmiyorlar
Açgözlülük bitmiyor .