Dünya Okulu Şiiri - Fatma Güven

Dünya denen okulda öğrenciyiz hepimiz.,
Kapısı yok,derslerin saati yok…….
Sorsalar ne öğrendiğimizi
Vereceğimiz yanıtımız yok.
Bazen sakin,bazen fırtınalar kopar,
Görünmeyen sınıflarda.
Görünmez öğretmenlerin yerine,
Devralırız birbirimize öğretmeyi.
Hem öğrenciyiz,hem öğretmen.
İnsan denen bilmeceyi,
Çözebilen var mı aranızda?
Çekiştiriyor sağa sola bizi,
Benlik dediğimiz tutkularımız.
Kendimizin öğretmeni olamazsak,
Kuklası oluruz istek,zaaflarımızın.
Varını –yoğunu dökebiliyor musun ortaya.
Ben buyum diyebiliyor musun?
Her birimiz kendimizce
Saltanat sürüyoruz dünya okulunda.
Paylaşamıyorsak eldekileri,
Vicdanlarımıza birer yük olacaktır.
Terazinin kefelerini dengeleyen
İkisini bir arada tutan başı olabilirsek
İkilik bir olur sevgi kalır geride.

08.01.2007