Dünya Okulu Mezunlari 1.Kutlama Günü

Eski evimizin bahçesinde ilk baharın ilk damlalarında
erik ağacına yaslanmıştım...İtalyan eriği olanın hani...!
diz çöküp
dudaklarımı büzüştürüp
sıkılırken çocuk ruhum.

Sen çıktın geldin yanıbaşıma gülerek
her zamanki gibi..
tutuştuk el ele
- gülüşelim
- oynaşalım
dedin:
'' bu onulmaz dünyada''

Seni tuttum
sana baktım
son gördüğüm gibiydin
bu hayatın tarihi yüzünde
hangi tarihten başlayım der gibiydi ağzının duruşu.

Bir sürpriz geldi usuma
seni götürecektim bulutların yakınlarına
görmediğin
gitmediğin
ama sanırım bildiğin yerlere
insanlığa
sıcaklığa
ruhun mayasına
kucaklaşmaya
Nirvana ya
yaaaa...!
bu da benim sürprizim
Budaaaa...!
yaşayan erenlere
sana yakın gördüğüm aleme
dolaştık aralarında
sürtünerek
salıvererek ruhumuzu
dinleneyim dedin:
bi sigara molası...!

Vakit geldi:

Süzüldük yollarımıza
indik ayrıldığımız kavşakta.

Elini usulca bırak dedim:
Sana.!
bilinmesin ayrılığımız
o hissi bilmeyelim
di mi..?
usulca
gittin
kokun gitmeden gözümden
burnumdan...yüreğimden
usulca,sessizce,görmeden
bakmadan arkamıza
uzak olduk birbirimize
kalmadan arkamızda gözümüz
beş yüz yirmibeş bin altı yüz dakika
sekiz bin yedi yüz altmış saat
üç yüz altmış beş gün
elli iki hafta
bir yıl.

Böldükçe küçülüyor ayrılığımız
Sevgili Dünya Okulu Mezunu Babam...!
Master yapma ne olur.....:(((((

Dünya Okulu Öğrencisi Oğlun...Kutluyorum Seni....

25/Mart/04/bitez-bodrum