İnsan doğal bir varlık,
Ruhunda var simsarlık,
Toplumlar kalabalık,
Sık olunca uyum zor...
Dünya'nın üzerinde
Nice topluluk yaşar
Kimi toprağı sürer,
Kimi balığa koşar...
Örf ve adetler ayrı,
Boy ve suretler ayrı,
İstekleri apayrı,
Herkes bir yana gider...
Koca koca sıralar,
Birbirini kovalar,
Jimnastikli vagonlar,
Bir motora bağlıdır...
İnsan doğal bir varlık,
Ruhunda var ustalık,
Aklı motoru çeker,
Vagonlar gelir gider...
Böylece Dünya döner,
Çalkalanır denizler,
Koşu hoşuna gider,
Sürate uyum gerek...
Kayıt Tarihi : 11.7.2023 14:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Hanifi Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/07/11/dunya-nin-uzerinde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!