Seni düşünürdüm yine , Dünya'nın sonu geldiğinde
Yapraklar artık yeşilini kaybetmiş , bakliyatlar tatsız , çürük
Güneş sönük , lanet etmiş , bitmiş ve gitmiş
Dünya dönmemiş , biz öyle sanmışız , sarmaşık gibi sarmış karanlık benliğimizi
Biz kimiz , kimdik , yalan olmuşuz
Yaprak sarmasındaki pirinç tanelerinin en talihsiz olanı
Tepsiye düşmüş
Midemiz mi şans yoksa çöp mü ?
Hangisi yaşam
Yaşamak
Eski bir 45'lik gibi gıcırdayarak
Dilimi deydirmiş gibi ümitsiz ve acı verici
Dönmeyi bırakmış hayat , sondan öte belki..
Kayıt Tarihi : 2.12.2020 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!