Bir hâlden bir hâle, kaçıncı sefer,
Ölüm yolcusuyum doğduğum zaman.
Makamım kulluktur, rütbemse nefer,
“Elest” nidasını duyduğum zaman.
Beşeri zaaflar başa gelince,
Nefsime fiziki hazlar verince,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim