DÜNYA MİSAFİRLİĞİM ..
Hep üç beş gün kaldım,
Nereye gitsem..
En uzun misafirliğim,
Galiba bu benim..
Kime gitsem,
Sağ olsunlar,çok iyi ağırladılar.
Yedirip içirip kapıya kadar uğurladılar.
Ama yalan yok !
En iyi ağırlandığım bu “ dünya misafirliği ..”
Yemek içmek bol,
Her taraf sebze meyve dolu ..
Paran varsa bir de sağlığın,
Yaşamdan tat alır varlığın..
Domatesinden muzuna,
Şeftalisinden karpuzuna..
Eti,havası,suyu..Güneşi,ayı..
Türküsü,şarkısı,
Balığı,rakısı..
Güzel be hepsi çok güzel !
Hele bir de aşk var,
Sevgi var ya !..
Tadından geçilmiyor bu ikisinin.
Bu da ödülü olsa gerek bu misafirliğin..
Gece oluyor,gündüze dönüyor,
Benim misafirliğin sonu geliyor..
Bayağı da oldu sayısı gece gündüzün..
Unuttum,kaç kış oldu,kaç güzün..
Hep ben bitirdim,
Üç beş günlük misafirlikleri.
Bu,böyle değil be gülüm !
İstemiyorsun bırakıp gitmek,
Misafirliğe tam alışmışken bitirmek !
Ama ,bu misafirlik bitecek,
Yeni misafirler gelecek..
Biliyorum bazılarınız :
“ Emir büyük yerden diyecek ! “
Hem ,biraz daha kalmak istesem,
İnsanoğlu bu,başlayacak hemen :
“ Kazık mı çakacaksın birader ! “
SAVAŞ YAVUZ
Kayıt Tarihi : 22.12.2020 01:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!