Dünya Meçhule Giden Bir Gemidir

İbrahim Yılmaz
1726

ŞİİR


26

TAKİPÇİ

Dünya Meçhule Giden Bir Gemidir

Dünya meçhule giden bir gemidir
Müşterileri zorunlu yol yolcularıdır
Kimisi iner gemiden
Kimisi yeni biner
Kimisi kaderine sitem eder
Kimisi Hanyalı kimisi Bolivyalıdır
Bu geminin yolcuları renk renktir
Kimisinin saçı uzun kimisinin kısa
Kimisi ak der kimisi kara
Kimisinin kalplerinde müzmin yara
Ben şaşkın ve ürkek bir ceylan gibi
İbretle bakıyorum etrafıma
Bazen dalgalar sert vuruyor güverteye
Deprem etkisiyle sarsılan gemi
Yine de demir alıyor meçhul yoluna.

Ey! gönül;
Gemide işler biraz karışık
Akçe sandıklarına sımsıkı sarılmış
Karunlar gördüm
Gördüklerim canlı bir tiyatroydu
Ben bazen ağladım
Bazen de insanların hallerine güldüm
Gemi kıta kıta kat kat idi
Öyle büyük bir gemi ki bu
Bazen kayboluyorum dehlizlerinde
İçimdeki coğrafyayı
Sana nasıl anlatayım şimdi.

Gemi menzile ilerledikçe
Yollar uzuyor
Yollar uzadıkça
Bende bir haller oluyor
Senden bahsetmeyen kitapları
Boşuna okuyorum
Yollarım iyice sarpa sarıyor
Ey! yar!
Sensiz yollarım iyice daralıyor
Kalbim
Sensiz hayatı ret ediyor.

Ey! gönül;
Ben yol arkadaşımı kaybettim
Güvertede mi
Yoksa lüks bir kamarada mı
Yıllardır arıyorum
Ağacın yeşili
Denizin mavi rengi
Bana onun kalbini anlatır
Görmeden kokladım ipek saçlarını
Görmeden öptüm gözlerini
Ruhundaki fırtınaları ben bilirim
Aslında o bir mücevherdir
Aşkı kalbimde demlenir
Anadan babadan yetimdir
Daha ne desem gönül
O masum bir melektir.

Ey! sevgili
Dudaklarımda şarkımızı mırıldanıyorum
''Sen olmasaydın eğer aşka inanmazdım''
Sen diyorum sen!
Evvelim sen, ahirim sen
Rabbimin cennetinde yine sen
Turda cemaline aşık Musa
Az daha kül oluyordu
Ben senin nezdinde
Leyladan Mevla'ya koşuyorum
İstiyorum ki
Seninle aşka vasıl olalım
Seninle aşkın deryasına dalalım
Kevser şarabıyla sarhoş olmadan
Sonsuzluk alemine el ele koşalım.

Ey! gönül;
Bu geminin kaptanı kim
Rotası nereye gider
Kaç aklı selim biliyor bu gerçeği?
Daha aklıma sormadım
Galaksilerdeki meçhul gemileri
O gemiler kimin eseri
Beynimin sınırlarında kül olur aklım
Varsayımlar çözemez evrenin sırlarını
Bazı şeyler bize ütopyadır
Güneş, Ay, Mars, Venüs
Sahrada bir kaç kum tanesidir
Her şeyin hakimi
Sırrın sahibidir
Aklına tapanlar
Firavunların akıl hocası
Pagan Amon tapınakçılarıdır.

Var olan gerçeğin mutlak varlığına
Sen kurban ol gönül
O ne güzel sevgilidir
Kainatı kaplar hükmü
Sen o aşka kul ol gönül
Gel ey! güzel sevgili
Seninle Kudüs güvercinleriyle
Medine bülbülleriyle
Arşa uçalım
Nasıl olsa bu geminin
Ve yolcularının varacağı makam
Kaptan köşkü mahşerdir.

Ey! sevgili;
Sevdim seni ruhumda yazılı adınla
Sevdim seni aşkın onulmaz tadıyla
Huzuruna kabul et bizi ey! sevgili
Varsın bana herkes desin, bu deli
Biz sana ezelden aşığız, ey! sevgili.


Aralık 2022

İbrahim Yılmaz
Kayıt Tarihi : 24.12.2022 01:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Yılmaz