bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde
çizivermiş bütün dermansız hastalıkların resmini hippokrates
üzerine kafka’nın veremli mürekkebi damlamış
ağaçları mantıkça budamış aristo
ardı sıra anam avradım olsun demiş
her perşembe gecesi vazgeçmeliymişim senden
kanayan işaret parmağımı emme sakın
kendi devriminin on üçüncü günü
bereli bizim köyde sığır çobanıymış – bildin mi-
masalistandan sürgündürler
ondandır beni en çok boyacı çocukların kanatması
ben yandım. sağım solum sobe be çocuk
sen ıslık çalarak kaldırımlarda
teneke tekmelemeye devam et – e mi-
Kayıt Tarihi : 25.2.2009 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)