Dünya Malikanesinde Vedaların Merasimi

Ay battı
Güneş de doğar birazdan
Sevmeyi son düşlediğim zamandı haziran
Herkes sevse de ben hiç haz etmezdim kirazdan
Yalnızlık sen de çık git artık akıl kiramdan
Bırak gülüşlerini de gülsün dudak mekanizmam
Çek beni okunla ve yırtılsın tüm yaylılar
Benim hayalim biri çocuklarınsa uzaylılar

Güneş battı
Ay da doğmaz bu akşam
Atlılar tarafından kırıldı kaburgam
Altılar bakışa göre yüksek bir rakam
Kendini anlayamazken nasıl anlatabilir bu adam?

Dünya battı
Çivisi de takılmaz bundan böyle
Bir küçük tepsi üzerinde iskele
İskele ucu bacaklar düştü dörtten ikiye
Bakacak göz ıslak kim gördü diye
Gül yaprakları yüzer dalgalar eşliğinde
Balıkların sitemi kendine bakan soluk gözlere
Takvimlerin yaprakları paslanır günden güne
Piller teker teker küstü yelkovan ve akrebe
Aynadaki çatlak düşürdü, yüzde yok artık maske
Bir fiil hayal et ki sonunda birisi hep yatak döşek
Nefes dahi bir gün bitecek
Düşünceler baki kalabilir ilelebet.