Mecnun olan Leylâ arar
Aşk sevdası çöl gibidir
Maddiyatı kime yarar
Dünya malı pul gibidir
Kim sürmüş demi devranı
Veren birgün alır canı
İnsan oğlu zaten fani
Yaradana kul gibidir
Gidenleri geri gelmez
Gördüğünden ibret almaz
Dünyası kimseye kalmaz
Dönüşü yok yol gibidir
Hak yolunun yok dönüşü
Ne çıkış var ne inişi
Batınca doğmaz güneşi
Günsüz aysız yıl gibidir
Bu dünyamız zaten fâni
Dolup boşanıyor hanı
İyi kullan bu zamanı
Ömür esen yel gibir
Bahar gider gelir yazı
Kışını müjdeler güzü
Kul Tuncayın gülmez yüzü
Yaprak döken dal gibidir
Kayıt Tarihi : 2.2.2020 22:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!