Dünya Malı Şiiri - Ünal Çoban

Yaza çıkardık danayı, beğenmez oldu anayı.
Kadının kötüsü rezil, iyisi vezir eder kocayı.
Aza kanaat etmeyen çoğu hiç bulamazmış,
Garip Kul sıkışmayınca Hızır yetişmezmiş.

Cefa çekmeyen sefanın kadrini bilmez.
Ava gelmez kuş olmaz, başa gelmez iş olmaz.
Gözden ırak aşık, gönülden de ırak olmaz,
Çünkü, sevenin gönlü ferman dinlemez.

Hırsızlık bir ekmekten, kahpelik bir öpmekten
Evi ev eden avrattan, yurdu şen eden devletten
Hayır dile komşuna, hayır gele başına demekten,
Ar dünyası değil kâr dünyası, diyemem.

Derler ya Gülü seven dikenine katlanır.
Sultan Süleyman`a kalmayan Dünya kime kalır.
Derse, Dünya malı dünyada kalır.
Seven, Hatasız kul olmaz, sözüne inanır.

Kısmetinde ne varsa kaşığına o çıkarmış.
Yani, Ne ekersen onu biçmez misin.
Duvarı nem, insanı gam yıkarmış.
Gönlün yazı var, kışı var, demez misin.

Hayat inişli çıkışlıdır, Aşını, eşini, işini bil.
Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil
Âşık; âlemi kör sanır, dört yanı duvar, değil,
İslam`ın şartı beş, altıncısı insaftır, eğil de eğil.

10.10.2008