İnsan oğlunun gözü, doymaz dünya malına.
Neden hiç şükür etmez, elindeki olana.
Sanki beraberinde götürecek yanında.
Çok sevdiği dünyadan ayrılacak sonunda.
Bu dünyanın malıdır, dünyada kalacaktır.
Tamah etme mülküne seni bırakacaktır.
Seni kurtaran tek şey, imanın olacaktır.
O da sende yok ise, halin ne olacaktır.
Sahip olduklarına haram lokma katarsan.
Yiyip içip sırt üstü yan gelip te yatarsan.
Yetim ve yoksullara nefret ile bakarsan.
O varlığının sana ne faydası olacak.
Kayıt Tarihi : 14.12.2013 01:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Altunay](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/14/dunya-mali-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!