Dünya Madem Fanidir; Şiiri - Merve Demircan

Dünya fani diyorsun ve de; ömür ne kısa;
Buna rağmen o gönlü, niye verdin nakıs’a?

Şura daru-l hizmettir, ücret yeri değildir!
Böyle ise görüşün; bu ne ifrat meyildir?

Arıyorsun cenneti, kuş tüyünden yatakta(!)
Nefsin her an dünyevi, cennet için atakta!

Güya canın her daim, Hak rızasın arzular;
Lakin haram bir hazdan, geri kalmaz arzular!

Gitmiyorsun sen asla, son Nebinin yolundan;
Bigânesin Sünnete, bi-habersin halinden!

Var mı zahmet çekmeden, kazanılan bir sınav?
Terk et lütfen gafleti; gel İblise olma av!

Kazanılmaz elbette; hiçbir nimet külfetsiz!
Az külfetten kaçan kul, kalır külli nimetsiz!

Dilin dinden dem vurur, halin onu nakzeder;
Düşünsene be dostum, şu tezat’a Hak ne der?

Niye uymaz eylemin, söylemine de hele?
Dünya âlem gülüyor, bil sendeki bu hale!

Nefsten alıp dersini, kandırıyor his seni;
Arzda ister her şeyi; koymaz geri hisseni!

Bir parmaklık bal için, bin kovandan geçer o!
Sırf hatır-ı nefs için, çok rahmetten kaçar o!

Bunun adı ne sence; gabilik mi, bönlük mü?
Yoksa cehil menşeli, baş belası benlik mi?

Her ne ise geç ondan ve doğruya dön yönü;
Her yanlışa dönüp sırt, sırf Mevla’ya dön yönü!

Ve gerçekten kardeşim; müştak isen lika’ya;
Fanileri edip terk; çalış yalnız beka’ya!

Merve Demircan
03.07.2011-Türkiye