Tesellim yok ki... eski neşem gelsin.
Ayrılık sonunun olasılığı,sıfır gibisin.
Dünyadaki şefkatim göçüp gitmişsin.
Beklediğim umuttan bile habersizdir.
Olmuyor böyle, dokuz ay on gün iyiydik.
Kucağına aldığında sevmeyi öğrendik.
Yok ki... Ana gibi başka bir bildik.
Yaşar iken birden birbirimizi kaybettik.
Anne. anladım ki... boşluğa düştüm.
Sensiz yaşamayı bilmez ömrüm.
Bana kalan anıların üzüntüm.
Anam ölünce ben bir başka öldüm.
Dünya yalan ama anne gerçek.
Dünya yaşamı şimdi nasıl geçecek?
Kıyamet sesiyle inşallah görüşülcek.
Allah yine annesine çocuğunu verecek.
Anne sen gittin ama arkan yıkık.
Boğazımızda hep hıçkırık.
Kalbim yanık melekler tanık.
Dünya kiralık ahiret devamlılık.
Kayıt Tarihi : 18.7.2023 03:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Özüçelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/07/18/dunya-kiralik.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)