Doğma sevinciyle kabuğun kırmış,
Şöyle bir çıkıp nefesin almış,
Anne şefkatine pekte alışmış,
Her canlı gibi yaşama dalmış.
Doğanın afetine kapılmış kuş,
Düşme korkusuyla son gayret uçmuş,
Nihayet bir güz günü gazele konmuş,
Dünyanın kanunu gazelde kopmuş.
Kayıt Tarihi : 28.12.2007 20:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!