Hep kadere, dünyaya sataşır dururuz,
Bizim hiç mi suçumuz yoktur acaba?
Bazen nalına, bazen mıhına vururuz,
Yaratan tüm mutluluğu koydu kucağa.
İnsan özüne, gönül gözüne çok uzaksa;
Düşer kendi kendine kurduğu tuzağa.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta