Hep kadere, dünyaya sataşır dururuz,
Bizim hiç mi suçumuz yoktur acaba?
Bazen nalına, bazen mıhına vururuz,
Yaratan tüm mutluluğu koydu kucağa.
İnsan özüne, gönül gözüne çok uzaksa;
Düşer kendi kendine kurduğu tuzağa.
Kayıt Tarihi : 22.8.2018 23:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!