Duvarın üstünde bir tırtıl geziyor
yürüyüşe çıkmış belli
kayıyor yürümüyor
duvarın üstünde bir tırtıl kayışa çıkmış
kayıyor
Uymadı sanki bu
kayışa çıkmış olmadı
kayarak gideceği yere ulaşmaya çalışıyor
bu da olmadı en iyisi
tırtıl yürüyüşe çıkmış sürünüyor
Size ne ister yürür ister kayar ister sürünür
isterse ip bile atlar
tırtıl yürüyüşe çıkmış duvarın üstünde gidiyor
el salla yavrum ona
biz de yürüyoruz seninle el ele
zamana karşı da olsa
sabırla sevgiyle
sevgililer de kol kola yürüyor sahili
yürüyüşe çıkmış insan milleti
ve de hayvanlar alemi
Yürüyorlar şu yuvarlak topun üstünde
belki de ip bile atlayacaklar onunla
kim bilir günün birinde
iki kişi ipi tutacak
dünya ortasında zıplayacak
dünyanın sonu geliyor desene
tam tersini demek istedim
İki kişi ipi tutmuş
biri bir ucundan diğeri diğer ucundan
ortasında dünya zıplıyor
dünya ip atlıyor hiç yorulmadan
ara sıra ipi tutanlar değişiyor
dünya hevesle zıplıyor
Nazar değmesin ne güzel atlıyor
o kadar kilolu da olsa
o hala on iki yaşında bir çocuk
içi içine sığmıyor dünya ip atlıyor
Yıldızlar kol kola girmiş bakıyor
bir tanesi niyet ediyor ip atlamaya
yarı yoldan geri dönüyor
ay kenarda koltuğuna yaslanmış kıs kıs gülüyor
dünya henüz on iki yaşında çocuk
içi içine sığmıyor oyun oynuyor
Bir tırtıl duvarın üzerinde yürüyor
orası başka burası başka alem
alemler birbirini görmüyor
on sekiz bin alem var kainatta
hele ben hele ben
ben de bir alemim muhterem
Kayıt Tarihi : 8.1.2008 10:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!