Dünya İnsanı Çocuklar

Bak kardelenim kar çiçeğim
Sana iki resim göstereceğim
Bak her iki resimde de çocuklar
Sari siyah beyaz
Güzel,çirkin,kirli,temiz
Sevimli sevimsiz çocuklar
Doğulu batıl güneyli kuzeyli,hiç farketmez
Dünyanın dört-bir yanından bunlar
Dünyada ilk olan bir bayram için gelmişler
ATATÜRK ‘ ün armağanında birleşmişler
Bakar mısın şunlara
Ne güzel anlaşıyorlar
Aralarında ayrım yok
Beklentileri yok çıkardan yana
Hepsinin beklentisi bir
Kardeşçe bir bayram yaşamak
Aş,iş kaygısı olmayan bir dünya
Savaş denen illetten uzak,
Hamurunda dostluk, mayasında sevgi olan
Acı ve sevincin paylaşıldığı bir dünya da yer almak
Ve aç kalmamak adına karınlarını doyurmak
Çocuk dünyası ve saflığında,küsüp barışmak
Ve gülüp,eğlenmek gönüllerince
Okuyup yazabilmek..
Ve oynayabilmek özgürce
Bakarmısın şunlara yok gözlerinde ayrım
Tek beklentileri insanca yaşamak
“ Yaşamak ki, bir ağaç gibi,Tek ve hür,Yaşamak bir orman gibi,Kardeşçe,..”
Evet,Hür ve eşit….üstelik her şey çocukça
Mutlu mutsuz, zengin, fakir yok onlarca
Görüyor musun kardelenim, kar çiçeğim
Meğer çocuklukmuş hayatı yaşamak
Meğer çocuk olmak ne güzel şeymiş
Ve dünyayı çocuk gözüyle görmek
Ne mutlu onlara
Haset kin yok içlerinde
Sevmek ve sadece sevmek
Oysa bilseler ki
Madalyonun bir de öteki yüzü var
Hayat yaşadıkları gibi değil
Güneşin böyle güzel doğmadığı
Çocukların uykularının kaçtığı
Oyuncak ne kelime karnını doyuramadığı
Hayatın cehennem olduğu ülkeler de var
Üstelik o ülkelere de barış ve özgürlük demişlerdi
Ama şimdi
Şimdi mutluluk yerine ağıt ve acı çığlıkları var
Çocuklar, değil oyuncaklarını,
Uykularını kaybettiler
İnsanca yaşamak,bağımsızlık ve demokrasi adına
İnsanlık havarisi gibi görünenlerin
Canavar kesildikleri
Ölümü ve zulmü
Anne, baba yada kardeş acısında yaşayan
İnsanlık değerlerinin katledildiği
Aklımızın alamayacağı, ama gözümüzün gördüğü
Böylesine yerler ve e ülkeler varken
Sorarım size ey dünya çocukları
Böyle bir düşten uyanmayı ve büyüme