Yapıştı kalem yine elime git desem gitmez bit desem nasıl bitsin
Her heceme buram buram kokusu sinmiş söyle kanım nereye gitsin
Zaten adımlarım dolaşıyor sokağında ben karanlığına çözülüyorken
Görünmez oluyorum hayata her köşede ecele ayrı görünüyorken
Kardiyolojin müptelası oldum ruh ve sinirin değişmeyen hastası
Ezgilerimin tastamam notası dolmadı mı daha ayrılık şiirlerimin kotası
Bir kavuşma yaz sevgili bütün masalların sonu öykümüze imrensin
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta