Hayattayım, yaşamak ne güzel şey.-Ordu-
Bir kış daha yaşlanıyor,
Su toplayan ayaklarında İstanbul’un
Sırtında göçer konar kamburuyla.
Uzaklaşıyor ağır ağır.
Sağır, kuru bir kemanın iç çekişleri
Bütün gücüyle, bütün sevimliliğiyle
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Mevsimler yalnızların bahanesidir ve bazı ölüler mevsimlere teferruat olmak için yaşarlar..Tebrikler şiire.
İstanbul
şiirleri çoğaldı bu aralar
ben de yazıyorum yazıyorum bitmiyor yahu
uzadıkça uzadı
ama ben de isterdim gerçekten bu güzel şiir gibi
duru olabilse idi, bu kadar güzel ve yalın...
kış gitti
gidiyor evet
elde var belki kıştan kalma bir
hüzün...
lâkin
baharın getireceği o güzel sahne
o güzel sedâ
o güzel görüntü
yırtacak, evet, ölüleerin yüzlerini
ölülerin yüzlerinden doğumlar
devşireceğiz gene
(gelebilirsem bu vakt-i yaz, ben de devşireceğim...)
...
çiçek çiçek
kalınız şiirle Suna Hanım
hoşça...
FÂtih
Yaşam insanların önüne öyle setler çıkarıyor ki ister istemez yaşayan ölüler çoğalıyor. Tebrikler şiire. Sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 33 tane yorum bulunmakta