Dünya İçin Çalıştım Şiiri - Vehbiye Yersel

Dünya işleri için ahretimi unuttum.
Dünyanın fani olduğunu,bilmedim..
Kullara hizmette kusur etmedim,
Bu tavrımın sonunu.,düşünemedim.

Dostluklar mezara kadardır,derlerdi,
Öyle değilmiş,şimdiki dostluklar,
Pamuk ipliğine bağlıymış,meğer,
Menfaate dayanıyormuş,arkadaşlıklar.
.
Ben,bu tür,dostlukların kurbanı oldum.
Candan bildiklerim,arkadan vurdu,
Çok geç uyandım,olanlar zaten oldu.
İnsanlara hizmetten, çok eziyet çektim
.
Dostluklar menfaate dayanıyormuş.
Amaçları,yakınlık değil,yemek,içmekmiş.
Kovandaki bal,bitti,sinekler uçtu,gitti.
Sonunda anladım insanın,insana

Faydası yokmuş,Her şeyi Allah tan
İstemek, şükretmek, ve hep zikretmek.
Allahın kelamını okumak,teselli bulmak,
En güzel ibadet,Allaha iman etmekmiş.

Kuran ı Kerim ışığım oldu.çok şükür,
Geç de olsa istediğimi buldum,uyandım.
Vefasızlardan kurtarıcım oldu çok şükür.
Hangi akla hizmet ettim,ben ne yaptım,

Yazık oldu boşa bilinçsiz geçen saatlere
Yazık oldu harcanan yıllara,nefeslere,
Dünya için çalışmak yetmezmiş bizlere,
Eyvahlar bana,azıksız gidiyorum mezara
.
18.10.2002