Öylesine kirlendi,
Öylesine çamura bulandı ki dünya,
Güzellik fotoğraflarda,
Dürüstlük hatıralarda,
Adalet kitaplarda kaldı.
Ve o kitaplar bir daha asla,
'Parasız' olana açılmadı.
Türküler melodili küfürlere,
Sevdalar kondomlu sevişmelere
Bıraktı o sırça köşkünü.
Kirlendik, beyaz yalanlarımızın çamuruyla.
Kazık, dostlukların yeni şekli oldu,
Emeğin bile artık para etmediği
Bu çorak, günah dolu dünyamızda.
Bir avuç kıytırık zevke sattık
Yeşil örtüyle bezeli topraklarımızı,
Dağlarımız,ovalarımız kel kaldı.
Çağdaşlığı yem edip oltamıza
Avladık üçüncü dünyadakileri.
Kardeşlik meyvelerimiz ham kaldı.
Bir avuç sevgi vardı elimizde kalan,
Onu da birine evlatlık verdik.
Bilinçleri yaktık emperyal sobamızda,
Ne dil kaldı geriye, ne kültür…
Evet, biz bütün halklar kardeştik,
Ama parası olan hep ağabey idi.
İnsanlığımız vardı bir yerlerde,
Mal ettik onu da küresel pazara,
Aç doğduk, borçlu doğduk,yoksul doğduk
Ve aç, borçlu, yoksul gittik öylece,
Parasını dahi denkleştiremediğimiz
Yalnızlığa mahkum olan bir mezara….
(07.03.2008)
Arda İnalKayıt Tarihi : 7.11.2008 03:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sağol var varol.
TÜM YORUMLAR (1)