Derler dünya hancı biz de yolcuyuz,
Kader kederlerle tüketir ömrü.
Kadersizin benzi solmuş hep sorunluyuz,
Hayatlar hep roman olmuş bitmiyor özrü.
Yaşamın penceresinden bakar geçeriz,
Dünyanın güvencesinden yok mu payımız!
Mutluluğun kadehinden hiç içemeyiz.
Hep geçiyor hüzünlerden alın yazımız.
Gülümsersek belki kader gülümser biraz,
Dünya etmişse derbeder oturup yanma,
Doğada var ne cevherler görmemek olmaz,
Mutlu değil hep gönüller aldanıp kanma!
Düşman olma kaderine mücadele et,
Hakim olup hislerine kırma kalpleri,
Dünyanın emanetine el açıp şükret,
Umut dolsun gözlerine sil acıları.
Sil baştan yap kaderini gül dertlerine,
Dostluğun duy gür sesini gör mutluluğu.
Ruhundaki enerjini sar bedenine,
Bedenin de silip atar huzursuzluğu.
Kayıt Tarihi : 27.9.2006 16:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!