Doğarken ağlarız dünya kahrına;
Ağlarken güleriz sabır taşına...
Gülerken bakarız bazen aynaya;
Bakarken ünleriz: ‘Ne mutluluk ya! ’
Yaşarken koşarız onca umutla;
Koşarken coşarız nice arzuyla...
Coşarken toslarız bazen kayaya;
Toslarken ünleriz: ‘Ne mutluluk ya! ’
Uyurken gezeriz parıltılarla;
Gezerken sezeriz has duyularla...
Sezerken ölçeriz ince ayarla;
Ölçerken ünleriz: ‘Ne mutluluk ya! ’
Göçerken konarız mahsus mekâna;
Konarken sorarız selâm durana...
Sorarken yorarız üç kez cevapla;
Yorarken ünleriz: ‘Ne mutluluk ya! ’
22.08.2008
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 24.8.2008 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!