Dünya Hâli Şiiri - Kendi Halinde Bir Şair

Geçmiş geçmişte kalır,yarın bugünü unutturur
Her gün güneş yeni bir dünyaya doğar
O yokken bize ay kollarını açar
Gündüz geceyi bilmez, gece de gündüzü

Güneş dünyayı ısıtmaya başlarken kalbinizi dondurur
Gündüzün geceye yabancılığı gibi iki yabancısınızdır
Güneş sonunda batar kalbinizin buzu çözülür
Unutkan bir ihtiyar misali tekrardan tanışırsınız geceyle

Ay bugün en güzel halinde yıldızlar hiç olmadığı kadar parlaktır
Siz gecenin ihtişamıyla büyülenirken gece valizini toplamıştır
İşte o vakit gelmiştir gece güneşin ilk ışıklarıyla sizi terk eder
Ve güneş sizi gece dönene kadar karanlığa hapseder