Dünya hali Şiiri - Erdem Bağcı

gül ekmek istedim diken bitti.....
can evime de batıp durdular.....
sabır suyuyla büyütüp derledim.....
yetiştiler boy boy oldular......

aşk pınarım da suladım.....
beni çok çok yordular.....
gönül ateşim de harladım......
kor olup ciğerime doldular.....

nice baharlar yazlar geçti.....
halime hep gülüyordular.......
leylekler gitti..konan göçtü.....
yağmur beklerken karla doldular.....

himmet bağımın meyveleriyle besledim.....
yedirdim içirdim çok boldular.....
gönül köşküm de yatırdım.....
iyiydi...mışıl mışıl uyuyordular.....

ırgat oldum köle oldum çalıştım.....
uzaktan bakıp duruyordular......
toza torağa çamura karıştım......
ne halde olduğu mu biliyordular.....

gün oldu tükendim yoruldum.....
sırtıma yine eğer vurdular.....
can havliyle doğruldum.....
ak düşen saçlarımı yoldular.....

ben artık tükendim dedikce......
sitem silahıyla vurdular......
düştüm bir daha kalkamadım.....
öldü deyip mezara da koydular.....