Dünya Hali Şiiri - İdris Halup Kasap

Bu dünyada huzur sahibi olan
O kendisi bir Kraldır paşadır
Elde ettiğin gördüğün bu nimet
Bedeli ödenmiş giden yaşadır

Bu kadar hırs bunca koşmak ya niçin
Seni kemirmekte bitirdi için
Zaten rızık boğaz için can için
Ondan artan toprağadır taşadır

Yorulsan da yorulmasan aynı şey
Ey insanlar duyun akıllanın hey
Belli üfürmeden ses çıkartmaz ney
Fazlalıktan ağırlığı başadır

Rızık birdir iki olmaz akıllan
Niçin neden dökülüyor bunca kan
Karşındaki senin gibi taşır can
Olan kalbe dökülen göz yaşadır

Kimi alışmıştır başın eğmeye
Kimisi mal için kanlar dökmeye
Zaten karın doyar kuru ekmeye  
Meyin çoğu zararı ayyaşadır

Kötülük görmekten çöktü gözlerim
Etkisi yok en yakına sözlerim
Kendim içim yakıp kendim közlerim
Sitemim hem dosta hem sırdaşadır

İnsanlar unuttu kardeş belini
Kimi oğlan suçlar kimi gelini
Kırıp kırışmakta bir diğerini
Yükselişte olan dua arşadır

Olaylar oluşmaz durup dururken 
Bazen geç anlarız bazen de erken
Düşmen olduk birbirimizi severken
İçteki nefretin vuran dışadır

Ortalığı kırıp yıkan yıkana
Ne gerek var bunca dökülen kana
İnsanoğlu dönüp bir bak arkana
Kimlerin desteği bu savaşadır

Sana ne, alan, ya verici olsa
Kim modern kimi gerici olsa
Göz ne kadar güzel çekici olsa
Onu göstermeye muhtaç kaşadır