Herkes kitabın ortasından konuşuyordu.
Kimsenin tavizi yoktu, yalana, üçkâğıda.
Herkes onuru için yaşıyordu.
Kimse bencil değildi.
Son derece kibar ve nazikti herkes.
Kavgadan yanayım diyeni hiç görmedim mesela.
Kimsenin boğazından haram lokma geçmemişti.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta