Dünya Güzeldi Şiiri - Mehmet Soysal

Dünya güzeldi önceleri
Şeytan, Adem ile Havva'nın arasına girene kadar
Güneş sanki daha farklı doğuyordu
Yağmur bir başka, yıldızlar daha başkaydı

Ay karanlık olmuyordu ozamanlar
Her mevsimin bir anlamı
Gecelerin bir tadı vardı

Sonra insanlar indi gezegene
Topraklar ceset, gökyüzü ağıt olmaya başladı

Kokusuna doyamadığımız o en güzel çiçekler
Her mezarın başında süs olmaya başladı
Bizler bilmiyorduk onlarda ki zerafeti
Onlar da gidip bir mezarın başında açmaya başladılar

Yağan yağmurları, akan nehirleri kirlettik sonra
Kara Bulutları vurup başımıza
Geceleri yakalayıp gönlümüze astık

Zehir ettik baldan tatlı olan ne varsa
Mevsimleri karıştırdık
Yıldızları, Ay'ı kendimize küstürdük

Dünya güzeldi önceleri
Beyaz güvercinler uçardı bulutlarda
Mermiler Güvercinlerle insanların arasına girene kadar
O vakitler dağlar beste yapar
Çağlayanlar şarkı söylerdi

Ateş diye birşey yoktu dünya'da
Onu da Cehennemden çaldık
Oradan çaldığımız bi avuç ateşi
Bir birimizin bağrına basmaya başladık

Dünya güzeldi önceleri
Kabil'lerin, Habil'leri toprağa bıraktığı düne kadar...