Dünya Gözüyle Şiiri - Bünyamin Aslan

dünya gözüyle
Yıllar var
Ağır yaşadım zamanı
Bir ağır sevda içimde
Koştum acımasız çığlıklarına
Bir sağır dünya etten kemikten
Kanına yılanlar akmış
Kalbinde kaleden duvarları
Aşılmaz merhametler gürzden gülleden
Hayat katı yürekler de
Hoyrat ellerde oyuncak
Gördüm dünya gözüyle

Lokmalarına kan oturmuş
Vatanına düşman
Sofralarında sefalet
Boğazları düğüm düğüm
Sefil bir dünya insanlar sefil
Yığınlarla kemik ve et
Üstüne kuruldu devlet
Ateş kim pervane kim
Şu mübarek günler hürmetine
Yaradan sahip çık yarattığına
Zuhur etsin adaletin
Nursuz kaldık nuransız kaldık
Gördüm dünya gözüyle

Bir bebek tanımadan daha
Hayat denen hoyratı
Bildi yetimliği öksüzlüğü
Kanına girdiler masumun
Gözlerinde korku
Atasız yurtsuz yuvasız bir özgürlük
Akrep zehriyle yoğrulmuş hamuru
Bu yüzden kan tuttu sevmelerimi
İçimde bir bir öldü iyi niyetler
İnsan coğrafyasında insanlık öldü
Gördüm dünya gözüyle

Dünya gözüyle
Dünya gördü gözüyle
Beşer şaştı,şaştı tahammül
Kanını emdiler merhametlerin
Gökler ve yerler ölüm fışkırıyor
Her yer şarapnel
Al sana Batı dan bir demet
Suret adalet asıl sefalet
Dul yetim öksüz
Analar oğulsuz
Gördüm dünya gözüyle
Bünyamin ASLAN