DÜNYA GÖZÜYLE
Sokağa bakan kapısının önünde, eşiğine oturmuş,yola doğru gelip geçenlere bakıyordu ihtiyar,arada bir elindeki solmuş mendiliyle ıslanan gözlerini silerek.
Tanımadığım adamın yanına sokuldum yavaşca;
Selamünaleyküm!dayım dedim.
Vealeyküm selam yiğenim,dedi başını kaldırarak.
Gamlanmışsın!Çok yorgun görünüyorsun.Ne bu hal dedim.
Onu sorma yavrum dedi ihtiyar.Çok zor günler gördüm çok!dedi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta