Dünya Gözüm Şiiri - Eren Yıldız 2

Aşkı birazda sana sormalı
Geçip giderken zaman, ağlarken bir çocuk
Hasreti birde sana sormalı

Yatarken ranzanda;
Uçup giderken bir kuş sürüsü
Büyürken düşlerinde bir kız çocuğu
Geceye fırlayan acılarından tutup da
Sana sormalı tüm tetikleri
Namluları ve pusları.

Her şeyde az az olmak
Donmuş zamanda tutsak olmaya benzer.
Kimsesiz kalmış bir acı
Hür bir acıya döner
Zaman lanet bir siyaha çalar tüm renkleri
Fakat akmaz, yerinde kalmaya yeminli sanki!
Acının bir parçası dışarıda
Toy, körpe, minik bir yürek
Tamda zamanında hasretinle büyüyüp
Senin için besliyor umudu
Senin için yanıyor ve aydınlanıyor
İçindeki acıyı senin için kanatıp
Senin için eskitiyor tüm şehirleri
Yürüyor geçkin kadın.

Görkemli geçmez günler
Ve geçmişten kalan bir acıyla
Yaşar durursun artık
Bir kuşa hasret gidişlerde kaybolursun

Bekliyorsun hep amansız
Ve büyütüyor hayat,
Kaçışların eski bir acıyla mesken dört duvarda
Gece; derin ve dumanlı
Sızlar yüreğin doğru bildiklerinle
Bu amansız sahte adalet
Elini, ayağını çeker
Umutlarını kopartır en filizlenmiş yerinden
Gecen;
Ötekilerin bilmediği bir zamana en büyük tetik
Değer bilinmez dışarıda
Olan bitenden habersiz insanlar.
Gidiş gelişler basit
Sevgiler yılışık
Ve tezgahlar hazır.
Yalan daha aşikar
Düpedüz saçmalık
Tüm bu acıların sebebi
Her şeye değdi ya?
Üstü kalsın.

Ve dillerde tek bir çağrı
Vatan sağ olsun!
Ama hesaplar, anlatılmak istenenler
Daha çağdaş dokunuşlarla
Işık ve sevgiyle
Az birazda şiirle
Sorulacak
Dinecek bu acı.

Şimdi;
Dağıttım dizeleri
Her biri bir yerde,
Yakala yakalayabilirsen

(20.12.14 E.Y)