Mehtap,sanki,kucağına inmiş;
Masum,bir çocuk gibi uyuyor
Gözlerine vuran nur'u;
Geceyi delip,adeta,gün ışığı oluyor
Güzelim; müsaade et de;
Yanına usulca varayım
O,ıtır kokan,saçlarını;
Öylece,doyasıya koklayayım
Mehtap,sana veda edip,dünya gölgelenmeden;
Bırak da,dudağından,bir busecik çalayım
Kayıt Tarihi : 1.2.2010 22:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önal Irgıt](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/01/dunya-golgelenmeden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!