Dünya Gerçeği Şiiri - Mehmet Aslan

Hayatın gerçeği yaşlılık, ecelin gelme belirtisi,
Yaklaşınca, yavaş yavaş kapanıyor dünya kapısı.
Uğraşma geriye gitmeye, yoktur çaresi,
Yaratanın kanununda böyledir, insanın yapısı.

Üzülme sakın, bedeninin yaşlandığına,
Onunda ayrı tadı vardır, hayata küsme sakın.
Amel edip koyduysan bir şey, hazine sandığına,
Ahrete intikal ettiğinde, Cennet sana çok yakın.

Ömrünü geçirdiysen eğer, Allah’a uzak,
Cehennem’dir senin, Ahretteki mekanın.
Kurulmuştur dünyada, sapman için bir çok tuzak,
Bulamazsan doğruyu, ölçtür seviyesini zekanın.

Bu dünyada faniyiz, gelip geçiciyiz,
Zaman kısa, boşa geçirme yaşamını.
Dünya ise bir okul, bizse içinde öğrenciyiz,
Her gün sınavdayız, iyi çalış ver imtihanını.

Aklını başına al, unutma yaratanın kulusun,
Torpili geçmez bu sınavda, dünyadaki fanilerin.
Unutma bu dünyada, O’nun emrinden sorumlusun.
Yerine getirmezsen, ötede içindesin zebanilerin.